Noorwegen dag 3+4: Gletsjer hike en Borgund Stave church

Tijd voor het verslag van de laatste twee dagen in Noorwegen! De derde dag is bij uitstek mijn favoriete dag van ons reisje en ik kan niet wachten om jullie er meer over te vertellen en vooral om de foto’s te delen. Ik heb echt tientallen foto’s geschoten en kan niet wachten om jullie deze allemaal te laten zien, ook op Instagram. Prepare for spam dus!

‘S ochtends vroeg was het tijd om met de bus naar het gletsjergebied te rijden. Na een heerlijke nacht in onze accommodatie was het eerst tijd om de outfit uit te zoeken. Op de gletsjer zelf is natuurlijk koud, maar de route er naartoe is zwaar en heftig en zorgt ervoor dat je al gauw te warm bent. In laagjes werken is dus de key! Deze keer moesten we deze keer slechts een uurtje in de bus. De gletsjer hike was iets waar ik echt ontzettend naar had uitgekeken, maar waar ik ook wel erg zenuwachtig voor was (en mijn familie ook..). Een gletsjer hike kan natuurlijk gevaarlijk zijn: je loopt immers op ijs.

Na een uur kwamen wij aan in het gebied waar de gletsjer zit. Deze ligt in Jostedalsbreen National Park en is de grootste gletsjer in het vasteland in Europa. Om bij de gletsjer te komen moet je eerst een uur wandelen. Wij dachten dat dit een rustige wandeling zou zijn, maar dat viel flink tegen! Je moet klimmen over (spekgladde) rotsen en het was echt vrij heftig. En de gletsjer waren we nog niet eens op! Voordat we op weg gingen namen we een aantal dingen mee die we konden gebruiken op de gletsjer. Zo kregen we een pickel (ice axe) voor de extra steun op het ijs, een tuigje om het touw tussen de groep vast te maken en ”crampons”, dit zijn speciale spikes voor onder je schoenen. Hiermee kun je niet uitglijden.

Eenmaal bij de gletsjer aangekomen was het tijd om aan de tocht te beginnen. We werden opgedeeld in groepen en iedere groep kreeg een gids. Je werd samen gebonden door middel van een touw aan je tuigje en kon op deze manier achter elkaar aanlopen. De gletsjer wandeling duurde 2 uur, waarvan 1 uur omhoog en 1 uur naar beneden. Het lopen op de gletsjer was echt ontzettend bijzonder. Je beseft totaal niet dat je op ijs loopt. Op sommige stukken kon je meters de gletsjer inkijken en dan besef je je ook wel dat als je nu valt, je dat niet gaat overleven. Dat is ook de reden dat je als groep samen gebonden was, zodat als er iemand zou vallen, de rest van de groep dit met hun gewicht (als het goed is) kon opvangen. Gelukkig is er bij ons niemand gevallen.

We hadden ontzettend veel geluk met het weer en de zon scheen eigenlijk de hele tijd. Dit zorgde ervoor dat het niet heel koud was. Pas toen wij bovenop de gletsjer een pauze gingen houden en dus stil zaten voelde ik het koud worden. Toen ook de zon even wegtrok merkte je écht dat je op ijs stond. Dat was voor ons het moment dat we vonden dat het wel weer tijd was om naar beneden te gaan. Naar beneden was een stuk makkelijker dan naar boven en was ook veel minder zwaar. Toen we weer op de rotsen aankwamen en de crampons weer af moesten doen was het wel weer even wennen: je kon nu namelijk gewoon weer vallen en uitglijden, aangezien je geen crampons meer om had. Helemaal op die gladde stenen.. Alle vier zijn wij dan ook een keer uitgegleden, haha. Hierna gingen we weer richting de cabins waar we ’s avonds eerst lekker gerelaxed hebben en daarna we weer gebarbecued hebben (hoewel wij alleen voor de marshmallows gingen..).

De volgende dag zouden we om 12 uur vertrekken naar Linköping en waren we van plan om om 2 uur ’s nachts daar aan te komen. Voor dat we vertrokken hebben we nog een hike gedaan, die best nog wel heftig was. Hij liep mega stijl omhoog (500 meter) en aangezien mijn spieren nog stijf waren van de gletsjer hike zijn wij op drie kwart van de route weer terug naar huis gewandeld. Hierna hebben wij nog met z’n vieren pannenkoeken gegeten en daarna was het tijd om naar huis te gaan!

De busrit naar huis duurde echt mega lang en kon natuurlijk niet zonder file. Halverwege brachten we nog een bezoek aan de Borgund Stave Church: een kerk die meer dan 800 jaar oud is. Heel bijzonder! Uiteindelijk kwamen we om 3 uur ’s nachts aan in Linköping en was het eindelijk tijd om naar bed te gaan. De volgende dag had ik gewoon weer school en moest ik zelfs presenteren samen met mijn projectgroep, maar ook dat is helemaal goed gekomen.

En dit is dan het einde van mijn drie artikelen over mijn korte bezoek aan Noorwegen. Ik vond Noorwegen echt geweldig en ik kan niet wachten om hier nog een keer naar toe te gaan om meer van de mooie natuur in het land te zien. Het hoogtepunt van de reis was voor mij zeker weten de gletsjer hike: dit moet iedereen een keer gedaan hebben vind ik wel. Ik heb echt ontzettend veel gelachen en was met de leukste groep ooit <3. Mijn nieuwe tripje is ondertussen ook alweer voorbij en daar zullen ook artikelen over online komen, ik ben namelijk ook een paar dagen naar Kopenhagen en Malmö geweest!

Zou jij een gletsjer hike durven?

Liefs, Susan
Bloglovin‘ Instagram Facebook